این روزها نامزدهای چهاردهمین دوره‌ی ریاست جمهوری در نشست‌های گوناگون به ارائه نظرات و برنامه‌های خود مشغول‌اند، جدای از نقص‌های سازوکار شکلی نظام انتخاباتی در ایران، مسائلی چون کلی گویی، بیان مشکلات به جای ارائه‌ی راه حل‌ها و همچنین وعده و وعیدهای رنگ و وارنگ، فصل مشترک صحبت‌های ایشان است چندی پیش یکی از دوستان در مورد عدم ارائه‌ی برنامه از سوی دکتر مسعود پزشکیان می‌پرسید، در پاسخ گفتم در نبود احزاب یا نباید انتظار ارائه‌ی برنامه‌ای مدون و منطقی از هیچ‌یک از نامزدها داشت یا آنکه به برنامه‌های اعلامی هم باید به دیده‌ی تردید نگریست اصولا هر گونه برنامه‌ی مدون و قابل اعتماد در هر زمینه‌ای می‌بایست از دل گفتمان‌های درون حزبی بیرون بیاید و در تقابل و تضارب آرا با دیگر گفتمان‌ها، این مردم هستند که به داوری نشسته و از میان‌شان دست به انتخاب می‌زنند؛ اما ایجاد و قدرت گرفتن احزاب خود حکایت دیگری است کتاب تبارشناسی جریان‌های ی و آسیب شناسی احزاب در ایران»
اشتراک گذاری در تلگرام
با آنکه در سال جدید ترجیحم آن بوده که هر هفته یا کمینه دو هفته یک بار مطلب بنویسم، از آخرین یادداشت وبلاگی‌ام یک ماه می‌گذرد؛ البته در این مدت مشغله‌ها و پاره‌ای بلاتکلیفی‌ها را بهانه کردم تا هم فیلم ببینم، هم کتاب و مجله بخوانم بلکه ذهنم ی آرام بگیرد، ذهن که آزاد نباشد دست به قلم نمی‌رود، هر چند سوژه‌های زیادی دور و برش پرواز کنند در این یادداشت چند تا از فیلم‌هایی را که دیدم و کتاب‌هایی را که خواندم معرفی می‌کنم، باشد تا مفید واقع شود پایاب شکیبایی از کتابی که مطالعه کردم شروع می‌کنم، پایاب شکیبایی نوشته‌ی دکتر محمد جواد ظریف که معرف حضور هستند کتاب به نسبت حجیمی با فصول بسیار در موضوعاتی چون ت داخل و بین‌الملل در ابتدا از چگونگی پیشنهاد و پذیرش وزارت امور خارجه در دولت اول دکتر می‌گوید و در ادامه نقبی می‌زند به ساختار وزارت امور خارجه و اصلاحات پیشنهادی‌اش، چه آن‌هایی که اجرایی شدند و چه به ثمر نرسیده‌ها در دیگر بخش‌های کتاب هم به چالش‌های ت خارجی ای
اشتراک گذاری در تلگرام